“Uitgangspunt voor beide pilots is ‘één kind, één gezin, één plan.’ Maar ook: lichtere zorg waar mogelijk en zwaardere zorg waar nodig. Daarnaast geldt voor beide pilots dat een goede samenwerking, afstemming en communicatie tussen professionals in het netwerk rondom de jeugdige en het gezin verbetert.

Ik ben ervan overtuigd dat als je de zorg goed wil inrichten, dat samenwerking vanuit verschillende domeinen essentieel is. Je kan niet met elkaar samenwerken als er geen korte lijnen zijn en je niet goed van elkaar weet wie wat doet. Op die manier kunnen we de kennis die er is beter benutten. Zo is het van groot belang dat bijvoorbeeld een wethouder weet hoe zaken rondom jeugd-ggz geregeld zijn in de gemeente. Stel dat er een bezorgde ouder belt, dan is het goed dat ook de wethouder kan vertellen waarom we het in de regio organiseren zoals we doen.

Ik hoop met heel met mijn hart dat we nooit meer zomaar kinderen uit huis plaatsen en dat we daar ongelofelijk goed over nadenken. Ook in het geval van een crisis. Voor mij draait het om kennis bundelen en én benutten. Samen met cliënt en ouders uitzoeken wat het beste plan is.”